Εφόσον κατά την εξέταση το τέκνο παρουσιάσει αλληλόμορφα τα οποία ταυτίζονται με εκείνα του πατέρα, τότε η πιθανότητα πατρότητας υπολογίζεται μαθηματικά με βάση τη συχνότητα των συγκεκριμένων αλληλόμορφων στο γενικό πληθυσμό και θεωρείται πρακτικά αποδεδειγμένη όταν ξεπεράσει το 99.99%.

Προκειμένου να θεωρηθεί ένα DNA τεστ πατρότητας έγκυρο θα πρέπει να περιλαμβάνει την ανάλυση τουλάχιστον 16 διεθνώς αναγνωρισμένων γενετικών δεικτών. Στις περιπτώσεις που παρατηρείται ταυτοποίηση μεταξύ του πατέρα και του παιδιού, η ταυτοποίηση θα πρέπει να συνοδεύεται από την πιθανότητα πατρότητας η οποία πρέπει να ξεπερνάει το 99.99%. Ποσοστά χαμηλότερα από αυτό αποτελούν ένδειξη και όχι απόδειξη της πατρότητας. Η χρήση διεθνώς αναγνωρισμένων μεθοδολογιών επιτρέπει την επανάληψη και επαλήθευση των αποτελεσμάτων σε οποιοδήποτε εργαστήριο του κόσμου.

Μόνο από ένα γενετικό δακτυλικό αποτύπωμα είναι δυνατή η σύναψη ενός συμπεράσματος για το αν δύο ή περισσότερα άτομα είναι αμφιθαλή αδέλφια, ετεροθαλή αδέλφια ή αν δεν υπάρχει καμία συγγένεια αίματος μεταξύ τους. Προϋπόθεση για αυτό είναι η ανάλυση του DNA των εμπλεκόμενων ατόμων. Εφόσον υπάρχει ο θείος, η μητέρα ή η θεία το αποτέλεσμα του τεστ αδελφών γίνεται ακόμα πιο ακριβές. Ανάλογα από τη διαμόρφωση του γενεαλογικού δέντρου και του εύρους του τεστ μπορούμε να καταλήξουμε σε τιμές μεγαλύτερες από 99,0 % για ένα περίπλοκο τεστ συγγένειας αίματος. Η φύση του δείκτη δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο για το αν τα αδέλφια ανήκουν στο αντρικό ή στο γυναικείο φύλο.

Σε περίπτωση που το άτομο, το οποίο θα εξεταστεί ανήκει στο αντρικό φύλο, είμαστε σε θέση να εξετάσουμε πρόσθετες πληροφορίες γονικής σχέσης με τη βοήθεια του δείκτη χρωμοσώματος Υ και να καταλήξουμε σε πολύ ακριβή αποτελέσματα σχετικά με το βαθμό συγγένειας αίματος. Ένας γιος έχει πάντα το ίδιο προφίλ χρωμοσωμάτων Υ με τον πατέρα/παππού του, ακόμα και δύο αδελφοί έχουν ίδιο προφίλ Υ. Οι μητρικές γραμμές μπορούν να καθοριστούν από το mtDNA. Οι γιοι και οι κόρες έχουν το mtDNA της μητέρας.