Το νευροβλάστωμα είναι μια ασθένεια, κατά την οποία σχηματίζονται καρκινικά κύτταρα στον νευρικό ιστό των επινεφριδίων, του θώρακος, του λαιμού η του νωτιαίου μυελού. Το νευροβλάστωμα αρχίζει συχνά στον νευρικό ιστό των επινεφριδίων. Υπάρχουν δύο επινεφρίδια, το καθένα επάνω στην κορυφή του κάθε νεφρού. Τα επινεφρίδια παράγουν σημαντικές ορμόνες, οι οποίες βοηθούν στον έλεγχο του ρυθμό της καρδιάς, στην αρτηριακή πίεση, στον έλεγχο του σακχάρου του αίματος και στον τρόπο με τον οποίον ο οργανισμός αντιδρά στο στρες.

Το νευροβλάστωμα μπορεί επίσης να αρχίσει στην περιοχή του θώρακος, στο νευρικό ιστό κοντά στην σπονδυλική στήλη, στον λαιμό η στον νωτιαίο μυελό. Το νευροβλάστωμα, τις πιο πολλές φορές αρχίζει κατά την πρώιμη παιδική ηλικία, συνήθως στα παιδιά ηλικίας μικρότερης των πέντε ετών. Καμιά φορά σχηματίζεται πριν από την γέννηση αλλά ανακαλύπτεται αργότερα, όταν ο όγκος αρχίζει να αυξάνεται σε μέγεθος και προκαλεί συμπτώματα.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, το νευροβλάστωμα μπορεί να ανακαλυφθεί πριν από την γέννηση, μέσω ελέγχου του εμβρύου με υπερηχογράφημα. Συνήθως κατά το χρόνο που τίθεται η διάγνωση του νευροβλαστώματος, ο καρκίνος έχει ήδη εξαπλωθεί (έχει μεταστάσεις), συνήθως στους λεμφαδένες, στα οστά, στον μυελό των οστών, στο ήπαρ και στο δέρμα.

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα του νευροβλαστώματος; Τα πιθανά σημεία του νευροβλαστώματος, περιλαμβάνουν πόνο στα οστά και διόγκωση στην περιοχή της κοιλίας, του λαιμού η του θώρακος. Τα συμπτώματα αυτά προκαλούνται από την πίεση που προκαλεί ο αυξανόμενος όγκος επί των παρακείμενων ιστών ή κατά την εξάπλωση του στα οστά. Όμως, υπάρχουν και πολλές άλλες καταστάσεις οι οποίες δημιουργούν τα ίδια συμπτώματα.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να επιζητείται η γνώμη ενός ειδικού γιατρού, σε περίπτωση που εμφανίζονται οποιαδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα: •      Διόγκωση στην περιοχή της κοιλίας, του λαιμού η του θώρακος

•      Διογκωμένα, πρησμένα μάτια

•      Μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια

•      Πόνοι στα οστά

•      Διογκώσεις του δέρματος, με σκούρο χρώμα, στα βρέφη

•      Διογκωμένο στομάχι και δυσκολία κατά την αναπνοή στα βρέφη

•      Αδυναμία ή παράλυση

Λιγότερο συχνά σημεία του νευροβλαστώματος, είναι τα ακόλουθα:

•      Πυρετός

•      Δύσπνοια

•      Αίσθημα κόπωσης

•      Συχνές μικροαιμορραγίες ή μικροαιματώματα στο δέρμα

•      Εμφάνιση πετεχειών (επίπεδες μικρές κηλίδες κάτω από το δέρμα, που προκαλούνται από μικροσκοπικές αιμορραγίας)

•      Υψηλή αρτηριακή πίεση

•      Σοβαρή διάρροια

•      Απότομες, αυτόματες κινήσεις των μυών

•      Ανεξέλεγκτες κινήσεις των ματιών

•      Διόγκωση των κάτω άκρων, του αστράγαλου η του οσχέου

Πώς γίνεται η διάγνωση του νευροβλαστώματος; Εκτός από την πλήρη ιατρική εξέταση και το ιστορικό του ασθενούς, εκτελείται έλεγχος των ούρων του αρρώστου που έχουν συλλεχθεί επί ένα εικοσιτετράωρο, έτσι ώστε να μετρηθούν οι ποσότητες ορισμένων ουσιών. Συγκεκριμένα, εάν εντοπισθεί αυξημένη ποσότητα της ουσίας η οποία ονομάζεται ομοβανιλλικό οξύ (ΗΜΑ), και βανιλλυλ-μανδελικό οξύ (VMA), αυτό μπορεί να αποτελεί σημείο του νευροβλαστώματος. Επίσης, από το αίμα ελέγχεται το επίπεδο των ορμονών ντοπαμίνης και νορεπινεφρίνης, το οποίο, εάν είναι αυξημένο, μπορεί να αποτελεί ένα σημείο για την ύπαρξη νευροβλαστώματος. Εκτελείται επίσης κύτταρο-γενετικός έλεγχος, για τον εντοπισμό ορισμένων μεταβολών στα  χρωμοσώματα, βιοψία του μυελού των οστών και πλήρης ακτινολογικός έλεγχος. Επιπλέον πραγματοποιούνται στη λεπτομερείς ανοσο-ιστοχημικές μελέτες, κατά τις οποίες ανιχνεύεται η παρουσία ορισμένων αντιγόνων στο αίμα ή στον μυελό των οστών.

Ποια είναι η πρόγνωση για το νευροβλάστωμα; Η πρόγνωση (δηλαδή η πιθανότητα για ίαση), καθώς και οι θεραπευτικές επιλογές, εξαρτώνται από τα ακόλουθα: Ηλικία κατά την οποία έγινε η διάγνωση. Στάδιο της νόσου. Εντοπισμός του όγκου στο σώμα. Ιστολογική εικόνα του καρκίνου (το σχήμα, η λειτουργικότητα και η δομή των κυττάρων του όγκου). Η πρόγνωση και οι αποφάσεις για την ακολουθητέα θεραπευτική αγωγή, επηρεάζονται επίσης από τη βιολογία του όγκου η οποία περιλαμβάνει: Το σχήμα των κυττάρων του όγκου.

Πόσο διαφέρουν τα κύτταρα του καρκίνου από τα φυσιολογικά. Πόσο γρήγορα αναπτύσσονται τα κύτταρα του όγκου. Ο αριθμός των χρωμοσωμάτων στα κύτταρα του όγκου. Ποσά αντίγραφα του γονιδίου N-myc υπάρχουν. Ανάλογα με τους παράγοντες που προαναφέρθηκαν, καθορίζεται και κατά πόσο η βιολογία του όγκου είναι ευνοϊκή η δυσμενής. Μια ευνοϊκή βιολογία του όγκου, σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες για θεραπεία.

Ποια είναι η θεραπευτική αγωγή του νευροβλαστώματος; Για την περίπτωση του νευροβλαστώματος, η θεραπευτική αγωγή εξαρτάται από τις ομάδες κινδύνου. Το στάδιο του νευροβλαστώματος, είναι ένας παράγοντας που προσδιορίζει την ομάδα κινδύνου. Άλλοι παράγοντες είναι η ηλικία του παιδιού, η ιστολογική εικόνα του όγκου και η βιολογία του όγκου.

Υπάρχουν τρεις ομάδες κινδύνου: Χαμηλού κινδύνου, ενδιάμεσου κινδύνου και υψηλού κινδύνου.

•      Οι ομάδες νευροβλαστώματος χαμηλού κινδύνου και ενδιάμεσου κινδύνου, έχουν μια καλή πιθανότητα θεραπείας.

•      Η ομάδα νευροβλαστώματος υψηλού κινδύνου, ίσως να έχει δυσκολία στην θεραπεία.

Τι είναι το εξελικτικό / υποτροπιάζον νευροβλάστωμα; Το εξελικτικό νευροβλάστωμα, είναι ένας καρκίνος, ο οποίος συνεχίζει να αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Υποτροπιάζον νευροβλάστωμα, είναι ο καρκίνος οποίος έχει επανέλθει, αφού είχε προηγουμένως θεραπευθεί. Ο καρκίνος αυτός μπορεί να επανέλθει στο ίδιο σημείο ή σε άλλα σημεία του σώματός.

Τύποι θεραπείας νευροβλαστώματος Υπάρχουν τέσσερις γενικοί τρόποι για την θεραπεία του νευροβλαστώματος, η χειρουργική θεραπεία,η ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία και η θεραπεία με μόνοκλωνικά αντισώματα, κατά την οποία χορηγούνται τεχνητά αντισώματα, που παράγονται στο εργαστήριο από ένα και μόνο τύπο κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα αντισώματα αυτά, μπορούν να εντοπίζουν ουσίες επάνω στα καρκινικά κύτταρα ή φυσιολογικές ουσίες οι οποίες μπορεί να βοηθούν στην αύξηση των καρκινικών κυττάρων

Τα αντισώματα προσκολλώνται επάνω σε αυτές τις ουσίες και σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα, η μπλοκάρουν την αύξηση τους ή εμποδίζουν την εξάπλωση τους. Τα μονοκλωνικά αντισώματα χορηγούνται μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεμονωμένα ή να μεταφέρουν φάρμακα, τοξίνες η ραδιενεργό υλικό απευθείας εναντίον των κυττάρων του καρκίνου.