Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Ονομάζεται επίσης χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα.Στη Χασιμότο το σώμα εσφαλμένα αναπτύσσει αντισώματα και καταπολεμάει το θυρεοειδή αδένα θεωρώντας τον εχθρικό εισβολέα. Έτσι αρχίζει συστηματικά να καταστρέφεται ο ιστός του θυρεοειδούς αδένα. Η ασθένεια προχωράει σε μορφή υποτροπών.

Στη διάρκεια αυτών των υποτροπών καταστρέφεται περισσότερος θυρεοειδικός ιστός. Σε αυτές τις υποτροπές υπάρχουν ασθενείς οι οποίοι, λόγου του ότι ο θυρεοειδής αδένας τους αρχίζει να εκκρίνει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών, που ήταν αποθηκευμένες στο θυρεοειδικό ιστό, περνάνε σε φάση υπερθυρεοειδισμού. Καθώς ο απαιτούμενος ιστός για την παραγωγή βασικών ορμονών καταστρέφεται αργά, ο ασθενής περνά στο στάδιο του υποθυρεοδεισμού.

Πως αναγνωρίζεται το στάδιο του υποθυρεοειδισμού; Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένα όργανο που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμάται. Οι ορμόνες που εκκρίνει  έχουν άμεση επίδραση στην καρδιά και στο κυκλοφορικό μας σύστημα. Επηρεάζουν την ανάπτυξη του σώματος, την  πίεση, το σφυγμό, το μεταβολισμό του λίπους και του σακχάρου όπως επίσης και τη θερμοκρασία του σώματός μας. Χωρίς τις ορμόνες που παράγει ο θυρεοειδής δε θα μπορούσαμε να ζήσουμε. Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού είναι λοιπόν πολυποίκιλα. Συχνά δεν επηρεάζουν μόνο το σώμα άλλα και την ψυχολογία μας. 

Ο διαχωρισμός των συμπτωμάτων του υπέρ- και του υποθυρεοειδισμού δεν είναι πάντα εύκολος. Παρακάτω αναφέρονται τα ποιο συχνά και κοινότυπα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού. Ωστόσο πρέπει να τονιστεί εκ των προτέρων ότι το κάθε άτομο είναι διαφορετικό και δεν πρέπει υποχρεωτικά να έχει τα ίδια συμπτώματα με κάποιο άλλο. Λόγου του ότι υπάρχει πλέον καλύτερη ενημέρωση και έγκαιρη διάγνωση πολλοί δεν προλαβαίνουν να νιώσουν τα πιο σοβαρά και εξουθενωτικά συμπτώματα.

Κύρια συμπτώματα υποθυρεοειδισμού:

• Υπνηλία, νύστα
• Δυσκολία επίδοσης και συγκέντρωσης
• Αύξηση του σωματικού βάρους
• Δυσανεξία στο κρύο ή την ζέστη
• Μυϊκοί και αρθριτικοί πόνους
• Έλλειψη ενεργητικότητας, καταθλιπτική συμπεριφορά
• Κρίσεις πανικού, φοβίες
• Βραδυκαρδία ή ταχυκαρδία, αίσθημα φτερουγίσματος στην καρδιά
• Μειωμένη αντοχή στο στρες

Πώς θα καταλάβω αν έχω Χασιμότο;

– Η διάγνωση Συνήθως η Χασιμότο διακρίνεται στις εξετάσεις αίματος. Δυστυχώς όμως αυτού του είδους οι ορμονικές εξετάσεις δεν περιλαμβάνονται στα κλασικά αιματολογικά check up.

Για να γίνει η εξέταση των ορμονών ίσως χρειαστεί να απευθυνθεί κάποιος σε ενδοκρινολόγο ή να ζητήσει την ανάλογη εξέταση στον οικογενειακό γιατρό – παθολόγο. Δυστυχώς πολλές φορές προσδιορίζεται μόνο η τιμή της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης, της TSH.

Αυτό όμως τις περισσότερες φορές δεν αρκεί. Αν υποψιάζόμαστε υποθυρεοειδισμό πρέπει να ελέγχονται οι παρακάτω τιμές: TSH , θυρεοειδοτρόπος ορμόνη η αλλιώς θυρεοτροπίνη: μας δείχνει το πόσο διεγείρεται ο θυρεοειδής για την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών.

Μια υψηλή τιμή TSH υποδηλώνει συνήθως ένα θυρεοειδή αδένα, ο οποίος με κόπο προσπαθεί να παράγει τις απαραίτητες ορμόνες, έναν υπολειτουργικό θυρεοειδή.  FT3 & FT4 ,   Οι ελεύθερες τιμές των θυρεοειδικών ορμονών. TPO-Ab και TG-Ab , τα αντισώματα που βρίσκουμε στην περίπτωση θυρεοειδίτιδας Χασιμότο. 

Συμπληρωματικά θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει και ένα υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα από τονενδοκρινολόγο. Η εξέταση αυτή δεν προκαλεί κανέναν πόνο και κρατάει μόνο λίγα λεπτά. Σημαντικές παράμετροι:

Συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού μπορεί να εμφανιστούν και σε τιμές οι οποίες βρίσκονται σε φυσιολογικά επίπεδα. Οι περισσότεροι ασθενείς νιώθουν καλύτερα και απαλλαγμένοι από συμπτώματα όταν οι ελεύθερες ορμόνες, FT3 και FT4 βρίσκονται σε επίπεδα πάνω από το μέσο όρο των εργαστηριακών ορίων:

  Έχω Χασιμότο. Τι κάνω τώρα; – Η Θεραπεία  Η Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο είναι ακόμα ανίατη ασθένεια.  Όταν λαμβάνει ο ασθενής τη φαρμακευτική αγωγή με τις θυρεοειδικές ορμόνες που δεν μπορεί πλέον ο θυρεοειδής του να παράγει μπορεί να ανακτήσει μια καλή ποιότητα ζωής. Η ανεπαρκής λήψη της αγωγής οδηγεί δυστυχώς αργά η γρήγορα στην επιδείνωση της ασθένειας και των συμπτωμάτων.

Η Χασιμότο είναι μία ασθένεια η οποία μπορεί να επηρεάσει άλλα βασικά όργανα όπως τα νεφρά, το ήπαρ, το γαστρεντερικό , το νευρικό, το μυϊκό σύστημα και τις αρθρώσεις. Ο ασθενής θα πρέπει να είναι υποψιασμένος ώστε να αφουγκράζεται τα ανάλογα συμπτώματα και να απευθύνεται σε ανάλογο ειδικό ιατρό. Ο ενδοκρινολόγος είναι όμως εκείνος που θα θέσει τη διάγνωση και θα κατευθύνει τον ασθενή.