Οποιοσδήποτε όγκος ή ογκίδιο του θυρεοειδούς καλείται όζος. Οι θυρεοειδικοί όζοι είναι ένα σχετικά συχνότατο εύρημα, που απασχολεί πολύ κόσμο, ιδιαίτερα γυναίκες. Μπορεί να συνδυάζονται ή όχι με βρογχοκήλη, μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλοί, μπορεί να σχετίζονται με λειτουργικές διαταραχές. Τα ερωτήματα που τίθονται όταν ένας όζος του θυρεοειδούς αποκαλύπτεται είναι, εάν αυτός ο όζος είναι ή όχι κάποιος καρκίνος και εάν όχι, εάν αυτός ο όζος έχει την δυνατότητα να εξαλλαγεί σε καρκίνο με την πάροδο του χρόνου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα, τα χαρακτηριστικά ενός δυνητικά καλοήθους όζου είναι : -εμφανίζεται σε άτομο με οικογενειακό ιστορικό βρογχοκήλης ή διαμένει σε περιοχή που είναι ενδημική η βρογχοκήλη -εμφανίζεται σε ηλικιωμένες γυναίκες, είναι μαλακός και συνδυάζεται με πολυοζώδη βρογχοκήλη -συνδυάζεται με υψηλό τίτλο αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων -κατά τον εργαστηριακό και παρακλινικό έλεγχο, εμφανίζεται ως «θερμός», χωρίς μεγάλη ή ιδιαίτερη αγγείωση. Εάν έχει αποτιτανώσεις (εναποθέσεις ασβεστίου), αυτές είναι με τέτοιο τρόπο που να θυμίζουν όστρακο.

Οι αμιγείς κυστικοί όζοι είναι καλοήθεις. -υποχωρούν μετά τη χορήγηση μικρών δόσεων θυροξίνης. Αντίθετα, ένας όζος με υψηλό δείκτη υπόνοιας για καρκίνο, έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά :

-εμφανίζεται σε άτομα, τα οποία έχουν υποστεί ακτινοβόληση στην περιοχή του θυρεοειδούς

-εμφανίζεται σε παιδιά και σε νεαρούς ενήλικες άνδρες

-συνδυάζεται με εκδηλώσεις όπως είναι η βραχνάδα, η διόγκωση των γειτονικών λεμφαδένων, ή σε ακραίες καταστάσεις, οι απομεμακρυσμένες μεταστάσεις

-συνοδεύεται από υψηλή καλσιτονίνη ορού

-κατά τον εργαστηριακό και παρακλινικό έλεγχο, ο όζος εμφανίζεται «ψυχρός», αγγειοβριθής και με στικτές αποτιτανώσεις.

-Δεν υποχωρεί με την χορήγηση θυροξίνης

Όταν ένας όζος εμφανιστεί με κάποιο από τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τότε θα πρέπει να γίνει διερεύνηση για να αποκλειστεί η ύπαρξη καρκίνου του θυρεοειδούς.