Γνωρίζουμε ότι το δέρμα χωρίζεται σε λιπαρό, ξηρό, μικτό και κανονικό, όμως ένα δέρμα μπορεί να είναι ταυτόχρονα ασφυκτικό, καχεκτικό, γηρασμένο, ευαίσθητο ή αλλεργικό και βέβαια αφυδατωμένο.Ας δούμε λοιπόν πώς αναγνωρίζουμε αυτά τα δέρματα:

1. ευαίσθητο ή αλλεργικό δέρμα: εννοούμε το δέρμα που ερεθίζεται εύκολα όταν έρθει σε επαφή με οποιαδήποτε επιφανειακή ουσία. Το συναντάμε συνήθως σε αλλεργικά άτομα καθώς και σε ανοιχτόχρωμα. Εκδηλώνεται με αντίδραση ακόμα και στην απλή επαφή με το νερό, το σαπούνι, τις λοσιόν και τις μαλακτικές κρέμες. Εκδηλώνεται με αίσθημα καύσου, κνησμού και ερυθρότητας και τέλος απολέπισης. Σχετική βοήθεια μόνο μπορούν να δώσουν, σε αυτό το δέρμα, ορισμένες κρέμες ουδέτερης σύνθεσης. Απαγορεύονται σαπούνια, λοσιόν, κορτιζονούχες κρέμες και το νερό δεν πρέπει να είναι σκληρό και ούτε να παραμένει πολύ ώρα στο πρόσωπο. Χρησιμοποιούμε τα λεγόμενα υποαλλεργικά καλλυντικά. Με τον όρο βέβαια υποαλλεργικά εννοούμε αυτά που τους έχει αφαιρεθεί το χρώμα και το άρωμα. Ο όρος υποαλλεργικά χρησιμοποιείται για διαφημιστικούς λόγους, διότι όλα τα καλλυντικά είναι υποαλλεργικά. Απλά σε άλλους ταιριάζουν και σε άλλους όχι.

2. διάγνωση πληθωρικών και ασφυκτικών δερμάτων: το δέρμα είναι χοντρό με εμφανείς πόρους και πολύ ανθεκτικό στο κρύο και τη ζέστη. Ο σμήγμα σε ορισμένα σημεία βγαίνει από τους πόρους, έρχεται σε επαφή με την ατμόσφαιρα και οξειδώνεται και δημιουργείται έτσι μία μαύρη τελεία στην επιφάνεια του δέρματος και σε άλλα σημεία κλείνεται μέσα στους πόρους και δημιουργείται έτσι το παγωμένο σμήγμα, κέχριο. Γενικά αυτό το δέρμα δείχνει θαμπό, κουρασμένο, δεν τρέφεται και δεν αναπνέει σωστά. Άλλο χαρακτηριστικό του μπορεί να είναι το τρίχωμα, αλλά μπορεί να παρουσιάζει και ακμή. Τέτοιο δέρμα συνήθως έχουν άτομα νευρικά, ανήσυχα, με μη υγιεινή διατροφή. Απαγορεύονται οι τροφές πλούσιες σε λίπη, π.χ. άμυλο, γλυκά, ζάχαρη, αλλαντικά. Πρωτεύοντα ρόλο εδώ παίζει η ρύθμιση του νευροφυτικού συστήματος και μια ζωή περισσότερο υγιεινή με καθαρό αέρα και ανάπαυση.

3. καχεκτικά δέρματα: τα δέρματα όπου οι καύσεις γίνονται με αργό ρυθμό. Η επιδερμίδα είναι πολύ λεπτή, η όψη περγαμινώδης και έχει πολλές ρυτίδες. Δεν έχουν ζωτικότητα. Συνήθως τέτοια δέρματα παρουσιάζουν τα ηλικιωμένα άτομα.

4. γερασμένα δέρματα: δέρματα όπου περνάει από πάνω τους ο χρόνος, σε άλλους νωρίτερα και σε άλλους αργότερα, αλλά πάντοτε προοδευτικά. Υπολογίζεται ότι το δέρμα χάνει 1% της βιολογικής του αξίας κάθε χρόνο. Αντικειμενική μέτρηση της γήρανσης δεν υπάρχει. Η αληθινή γήρανση του δέρματος προέρχεται από δύο αιτίες: (α) από την υποχώρηση των ελαστικών ινών, αφού την ελαστογέννεση ακολουθεί η ελαστόλυση και (β) από την αλλοίωση του δέρματος από τον ήλιο.  Οι χρωματικές αλλαγές προέρχονται από την αλλοίωση του κολλαγόνου και των ελαστικών ινών (κίτρινο χρώμα), τη διεύρυνση των αγγείων, τη λέπτυνση της επιδερμίδας και τη μετάλλαξη των μελανοκυττάρων.

Οι αντιρυτιδικές κρέμες με ορμόνες κολλαγόνου, με εμβρυϊκά εκχυλίσματα ή με πλακούντα, καθώς επίσης και οι διάφορες μάσκες μπορούν εν μέρει να συμβάλλουν στην αποκατάσταση της φθοράς. Επειδή όμως η αισθητική, όπως είπαμε, είναι πρόληψη και τα αποτελέσματα της θεραπείας είναι μικρότερα σε ένα τέτοιο δέρμα, ουσιαστική βοήθεια προσφέρει η δερματοχειρουργική με τη μέθοδο της πλαστικής χειρουργικής. 5. αφυδατωμένο δέρμα: τα δέρματα αυτά έχουν όψη μαραμένη, είναι στεγνά. Στην αφή είναι τραχύ και εμφανίζεται συχνά σαν να είναι καλυμμένο με μια λεπτή πούδρα.