Ο καρκίνος μαστού εμφανίζεται σπανιότερα και σε άνδρες . Η συχνότητα εμφάνισης του είναι 1,5 %, δηλαδή σε κάθε 100 γυναίκες με καρκίνο του μαστού αντιστοιχεί 1 άνδρας. Ο καρκίνος μαστού στους άνδρες έχει χειρότερη έκβαση για τους εξής λόγους:  ο άνδρας δεν πάει στο γιατρό αμέσως μόλις διαπιστώσει κάποια διόγκωση στον μαστό του.  λόγω κ μικρού μεγέθους του μαστού, παρατηρείται πιο συχνά διήθηση του δέρματος ή του μυός που βρίσκεται πίσω από το  μαστό (μείζον θωρακικός), με αποτέλεσμα τη διευκόλυνση των μεταστάσεων.

Οκαρκίνος μαστού σε άνδρες :  είναι  πιο συχνός στις ηλικίες από 50 έως 70 ετών.   είναι  πιο συχνός σε άνδρες της μαύρης φυλής και ακόμα μεγαλύτερη σε άνδρες της Εβραϊκής φυλής. είναι  πιο συχνός σε άτομα που έχουν στο στενό  περιβάλλον τους άτομα  με καρκίνο του μαστού. είναι  πιο συχνός σε άνδρες με αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα τους που προκαλούν γυναικομαστία είναι  πιο συχνός σε  άνδρες που εμφανίζουν το σύνδρομο Klinefelter    είναι  πιο συχνός σε  άνδρες που εκτέθηκαν επανειλημμένα σε ακτινοβολία κατά τη νεαρή τους ηλικία.  

Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι ένα ανώδυνο ψηλαφητό ογκίδιο στον ανδρικό μαστό που ανακαλύπτεται από τον ίδιο τον ασθενή και συνήθως εντοπίζεται κάτω από την περιοχή της θηλής και της θηλαίας άλω. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να παρατηρηθούν είνια τα εξής :  αλλαγή μεγέθους ή ακόμη και σχήματος του ενός μαστού,  εξέλκωση (πληγή) στο δέρμα του μαστού έκκριμα από τη θηλή του μαστού, εισολκή της θηλής εξάνθημα ή τέλος ψηλαφητοί μασχαλιαίοι λεμφαδένες  

Η κλινική εξέταση θα πρέπει να συμπληρωθεί με άλλες εξετάσεις όπως μαστογραφία, υπερήχους, παρακέντηση με λεπτή βελόνα και κυτταρολογική εξέταση. Εφόσον διαπιστωθεί καρκίνος του μαστού, τότε ο προεγχειρητικός έλεγχος  συμπληρώνεται με αξονική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας, αξονική τομογραφία θώρακος και μεσοπνευμονίου και σπινθηρογράφημα οστών.          

Η πιο συχνή θεραπευτική αντιμετώπιση στον άνδρα είναι η μαστεκτομή .

Ανάλογα με το στάδιο της νόσου, τους προγνωστικούς παράγοντες  και την ηλικία του ασθενούς ακολουθεί χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή ορμονοθεραπεία.