Γενικά είναι σπάνια. Η συμπτωματολογία τους όμως καλύπτεται από αυτή της φλεγμονής και έτσι μπορεί να διαφύγουν της προσοχής, γι΄αυτό πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπ΄όψη. Σημασία έχει η έγκαιρη διάγνωση και η ταυτοποίηση της βλάβης με ιστολογική εξέταση. Τα σημαντικότερα από αυτά και τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι τα ακόλουθα.

Καλοήθη νεοπλάσματα -Ενδοφυτικό θήλωμα των ηθμοειδών κυψελών σε άνδρες μέσης ηλικίας και συχνές υποτροπές.

-Αιμαγγειώματα Τριχοειδή του ρινικού διαφράγματος με μίσχο και επαναλαμβανόμενες επιστάξεις, σηραγγώδη των ηθμοειδών που αναπτυσσόμενα κάνουν μέχρι δυσμορφίες του προσώπου.

-Κληρονομική αιμορραγική τηλεαγγειεκτασία (νόσος Rendu-Osler) Πρόκειται για μικρά αιμαγγειώματα μεγέθους κεφαλής καρφίτσας στον ρινικό βλεννογόνο, το στόμα, το δέρμα του προσώπου και αλλού. Προκαλούν συχνές αιμορραγίες.

-Οστέωμα των παραρρίνιων κόλπων με βραδύτατη εξέλιξη, εικόνα χρόνιας κολπίτιδας που μπορεί να φθάσει μέχρι το σχηματισμό βλεννογονοκήλης, εξόφθαλμου και ενδοκρανιακές επιπλοκές.

Κακοήθη νεοπλάσματα Πρόκειται για επιθηλιακά καρκινώματα. Ο καρκίνος του δέρματος της μύτης έχει τα συνήθη χαρακτηριστικά των καρκινωμάτων όλου του δέρματος, έχει παρατηρηθεί σε άτομα που εκτίθενται για πολύ στον ήλιο (αγρότες, ναυτικοί κ.λ.π), είναι όμως δυνατόν να εμφανισθεί και σε άλλες θέσεις, όπως στα ιγμόρεια, στον ρινικό βλεννογόνο κ.α. Κ

λινική εικόνα Τα εσωτερικά νεοπλάσματα της μύτης και των παραρρινίων κόλπων αρχικά ομοιάζουν με χρόνια φλεγμονή. Στην πορεία προκαλούν προοδευτικά μονόπλευρη απόφραξη της μύτης, μονόπλευρες υποτροπιάζουσες ρινορραγίες και προσωπαλγίες, παραμόρφωση του οφθαλμικού κόγχου, της παρειάς και της σκληρής υπερώας. Το καρκίνωμα του ιγμορείου προκαλεί διόγκωση των υπογνάθιων λεμφογάγγλιων.

Σε ασθενείς με τέτοια διόγκωση πρέπει να ελέγχονται τα ιγμόρεια. Διάγνωση Τα μεν ρινικά νεοπλάσματα είναι σχετικά εύκολο να διαγνωσθούν με ρινοσκόπηση από έμπειρο Ωτορινολαρυγγολόγο, όταν όμως η εντόπιση είναι στους κόλπους η διάγνωση παρουσιάζει δυσκολίες, γι αυτό πρέπει πάντα να μπαίνουν στη διαφορική διάγνωση των παθήσεων των κόλπων, ώστε να γίνεται ο απαραίτητος απεικονιστικός έλεγχος κι ας αποτελεί ο καρκίνος των παραρρινίων κόλπων μόνο το 0,2% των καρκίνων όλου του σώματος. Π

ρόγνωση Η πρόγνωση του καρκίνου των παραρρινίων κόλπων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η υφή του , το έγκαιρο της διάγνωσης κ.α. Μεγάλη σημασία έχει η εντόπιση τους ως προς τη νοητή γραμμή από την εσωτερική γωνία του ματιού προς τη γωνία της κάτω γνάθου. Οι καρκίνοι κάτω από αυτή τη γραμμή καλύτερη πρόγνωση από εκείνους που βρίσκονται πάνω από τη γραμμή, γιατί οι δεύτεροι έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα ενδοκρανιακής επέκτασης, οπότε και είναι ανεγχείρητοι.

Θεραπεία Θεραπευτικά γίνεται χειρουργική αφαίρεση του όγκου και βιοψία, όπου αυτό είναι εφικτό σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία με δυστυχώς φτωχά αποτελέσματα.