Αναγνωρίζονται από τον γιατρό με την απλή κλινική εξέταση με ένα μεγεθυντικό φακό όταν είναι μικρά,ή με το κολποσκόπιο από ειδικούς στη χρήση του γυναικολόγους. Παρουσιάζονται σαν μικρά αρχικά επάρματα, εξογκώματα στο δέρμα ή τους βλεννογόνους. Κλινικά διακρίνονται δυο τύποι: τα οξυτενή κονδυλώματα και τα πλατέα που είναι και χαρακτηριστικά συφιλιδικών αλλοιώσεων.

Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα χαμηλής νοσηρότητας, με τοπική επέκταση και εξόγκωση αυτών. Στα αρχικά στάδια προκαλούν κνησμό μόνο. Αυτά, εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, μεγαλώνουν σαν όγκοι, σε σχήμα ανθοκράμβης και όταν επεκταθούν μπορούν να αποφράξουν την είσοδο του κόλπου. Έχουν αναγνωριστεί 60 διαφορετικοί ιοί των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων. Αυτοί μετά την λοίμωξη παραμένουν στο γεννητικό σύστημα για όλη τη ζωή.

Μερικοί απ’ αυτούς προκαλούν τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, αλλά οι περισσότερες από τις προκαλούμενες από τον ιό βλάβες, δεν είναι ορατές και δεν έχουν συμπτώματα. Μερικές απ αυτές συνδέονται με τον καρκίνο του τραχήλου, του κόλπου.Ο ιός των κονδυλωμάτων παραμένει στο σώμα ισόβια, εκδηλώνοντας εξάρσεις και υφέσεις. Έτσι, ενώ το πρόβλημα μπορεί να έχει αντιμετωπιστεί μια φορά, υπάρχει η δυνατότητα να παρουσιαστούν τα κονδυλώματα στην περιοχή και πάλι.

Κονδυλώματα παρουσιάζονται εκτός από τον κόλπο και σε άλλες περιοχές των γεννητικών οργάνων, την ουρήθρα, τον πρωκτό, και σπανίως τον λάρυγγα και την γλώσσα. Για να εμφανισθούν τα κονδυλώματα περνούν 2-3 εβδομάδες από την μόλυνση. Στις έγκυες γυναίκες ή σε παρουσία άλλων κολπικών φλεγμονών, η ανάπτυξη είναι ταχύτερη. Μεταδίδονται μόνο με την κολπική και πρωκτική επαφή και με τον στοματικό έρωτα, ενώ πολύ σπάνια, τα κονδυλώματα μπορεί να μεταδοθούν στο έμβρυο κατά την διάρκεια του τοκετού.

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με μικροσκοπική εξέταση δείγματος του ιστού. Το τεστ ΠΑΠ μπορεί να ανακαλύψει, προκαρκινοματώδεις καταστάσεις που προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων, η έγκαιρη αντιμετώπιση των οποίων μπορεί να προλάβει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Μόνιμη θεραπεία δεν υπάρχει. Αν και συνήθως υποτροπιάζουν, τα κονδυλώματα μπορούν να αντιμετωπισθούν με διάφορους τρόπους.

Μπορούν να αφαιρεθούν με επανειλημμένη εφαρμογή ποδοφυλλίνης ή άλλων κυταροστατικών υγρών. Άλλες πιο γρήγορες για την αντιμετώπιση του προβλήματος τεχνικές, είναι χειρουργικές διαθερμίες, καυτηριασμοί, κλασική χειρουργική εξαίρεση, χειρουργική εξαίρεση (εξαέρωση των κονδυλωμάτων με ακτίνες Laser, κρυοχειρουργική (κρυοπηξία) και η εφαρμογή ποδοφυλλίνης ή οξέος). Πραγματική προστασία δεν υπάρχει και ο κυριότερος λόγος είναι ότι πολλά άτομα που είναι φορείς δεν το γνωρίζουν διότι είναι ασυμπτωματικά. Δεν υπάρχει ακόμη ανοσοβιολογική διερεύνηση αυτών.

Το τεστ ΠΑΠ με την μέθοδο της υγρής σταγόνας είναι το πλέον έγκυρο και προηγμένο τεστ πρόληψης. Τα προφυλακτικά (τόσο το ανδρικό αλλά κυρίως το γυναικείο ) προσφέρουν προστασία από τον ιό των κονδυλωμάτων. Όταν στην σεξουαλική επαφή υπάρχουν πολλά υγρά ο ιός μπορεί να διαχυθεί πέρα από την προστατευόμενη περιοχή. Άρα και καταστάσεις που προκαλούν υπερέκκριση υγρών από την γυναίκα στην επαφή πρέπει να διερευνώνται σχολαστικά.

Συμβουλή για τις υποψήφιες μητέρες Διευκρινίζοντας ότι είναι χαμηλής νοσηρότητας νόσημα, στην περίπτωση που ο σύζυγος σας το έχει και εσείς δεν κολλήσατε ακόμη, τότε η απάντηση στο τι θα κάνετε τώρα που θέλετε παιδί είναι ότι θα έχετε ελεύθερες επαφές χωρίς προφυλακτικό μόνο το διάστημα που προσπαθείτε για παιδί. Ο σύζυγος σας θα έχει φυσικά κάνει τις ανάλογες θεραπευτικές προσπάθειες. Εάν παρουσιάζει συχνά νέα επάρματα δυο πράγματα συμβαίνουν: η είναι ο ίδιοςασθενικός χωρίς αντίσταση στον ιό ή το κολλάει από αλλού και πάλι.