Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης έρχεται δεύτερος σε συχνότητα, μετά τον καρκίνο του προστάτη, και παρουσιάζει μία προτίμηση προς τους άνδρες (σχέση ανδρών- γυναικών με όγκο στην κύστη 3:1). Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης έρχεται δεύτερος σε συχνότητα, μετά τον καρκίνο του προστάτη, και παρουσιάζει μία προτίμηση προς τους άνδρες (σχέση ανδρών- γυναικών με όγκο στην κύστη 3:1). Προσέξτε αυτό…

Οι καπνιστές παρουσιάζουν στο πενταπλάσιο την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου στην κύστη, όπως και τον κίνδυνο των υποτροπών που χαρακτηρίζουν τους όγκους αυτούς σε σύγκριση με τους μη καπνιστές.  Τα τσιγάρα περιέχουν τις καρκινογόνες ουσίες 4-αμινοδιφενύλιο και 2-ναφθυλαμίνη, που απεκκρίνονται στα ούρα των καπνιστών και είναι ουσίες παρόμοιες με την ανιλίνη, την αρωματική αμίνη που περιέχεται στα ούρα των εργαζόμενων σε χημικές βιομηχανίες, σε βιομηχανίες χρωμάτων, πετρελαιοειδών και βιομηχανίες δερμάτων, οι εργαζόμενοι των οποίων επίσης παρουσιάζουν καρκινώματα στην κύστη.

Επίσης, άλλα αίτια ανάπτυξης καρκίνου στην ουροδόχο κύστη αποτελούν η χρόνια απόφραξη των ούρων (παραμελημένος προστάτης) και ο χρόνιος ερεθισμός της κύστης (χρόνια λοίμωξη, λιθίαση, χρόνια χρήση καθετήρα).

Πρέπει να ξέρετε... Οποιαδήποτε αιματουρία θα πρέπει να ελέγχεται από τον ουρολόγο προς αποκλεισμό καρκίνου, ιδιαίτερα, όταν είναι ανώδυνη. Επιφανειακοί ή Διηθητικοί Οι όγκοι σταδίου Τa και Τ1, που αναφέρονται σε αρχικά στάδια, περιορίζονται αντίστοιχα στο επιθήλιο μόνο ή έχουν διασπάσει τη βασική μεμβράνη και έχουν επεκταθεί στο χόριο του βλεννογόνου, ονομάζονται επιφανειακοί (μη διηθητικοί) όγκοι. Οι όγκοι Τ2, Τ3 και Τ4, που αναφέρονται σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου, έχουν επεκταθεί στο μυϊκό χιτώνα της κύστης ή το περιτόναιο και το περικυστικό λίπος ή έχουν διηθήσει και παρακείμενα όργανα και αποτελούν την κατηγορία των διηθητικών όγκων της κύστης.

Συμπτώματα και Διάγνωση Κύριο σύμπτωμα των όγκων της κύστης είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων η ανώδυνη, ολική αιματουρία, ενώ μπορεί να εκδηλώνονται και με ερεθιστικά από την κύστη συμπτώματα (συχνουρία, καύσος ή άλγος στην ούρηση, επιτακτική ούρηση), που επιμένουν ή υποτροπιάζουν γρήγορα μετά από συμπτωματική θεραπεία. Επίσης μπορεί να υπάρχει δυσουρία, μειωμένη ένταση της ακτίνας των ούρων, ενώ εκείνοι που εμποδίζουν ή αποφράσσουν την κάθοδο των ούρων από τον ουρητήρα μπορεί να εκδηλωθούν με συμπτώματα χρόνιας απόφραξης του νεφρού (νεφρικός πόνος βύθιος στην οσφυϊκή χώρα ή ψηλαφητή μάζα στην πλάγια κοιλιακή χώρα).

Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό και τα συμπτώματα, την εξέταση των ούρων (αιματουρία) όχι απαραίτητα και τον ανάλογο απεικονιστικό έλεγχο.

Θεραπεία Η διουρηθρική αφαίρεση και, κατ’ επέκταση, η βιοψία αποτελούν την πρώτη, την αρχική αντιμετώπιση. Αν η απάντηση του Παθολογοανατόμου δείξει επιφανειακό όγκο που δεν φαίνεται να δημιουργεί μεταστάσεις, τότε η διουρηθρική εγχείρηση αρκεί και ίσως προταθούν συμπληρωματικά ενδοκυστικές εγχύσεις. Αν, όμως, έχουμε όγκο διηθητικό, τότε η χειρουργική αντιμετώπιση είναι τελείως διαφορετική.

Θα πρέπει να διενεργείται αφαίρεση της κύστης μετά του προστάτου και των εξαρτημάτων του καθώς και εκτεταμένος λεμφαδενικός καθαρισμός (ριζική κυστεο-προστατεκτομή) και εκτροπή των ούρων ανάλογα με την εντόπιση του όγκου που εξαιρέθηκε.