Ο καρκίνος του στομάχου έχει μειωθεί σημαντικά στις αναπτυγμένες χώρες, αλλά βρίσκεται σε υψηλά ποσοστά, στις αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να παραμένει συνολικά παγκοσμίως η δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο, μετά τον καρκίνο του πνεύμονα. Ο καρκίνος του στομάχου είναι πιο συχνός στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Με εξαίρεση την Ιαπωνία, που παρ΄ότι ανεπτυγμένη χώρα έχει το υψηλότερο ποσοστό καρκίνου στομάχου, φαίνεται ότι η νόσος αυτή είναι τόσο πιο συχνή όσο πιο χαμηλό είναι το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο μίας χώρας.

Χωρίς να είναι τίποτα σίγουρο, φαίνεται ότι οι υπεραλατισμένες τροφές και οι συντηρημένες, καθώς και τα καπνιστά, ευνοούν την ανάπτυξη καρκίνου του στομάχου, όπως επίσης και η διατροφή που είναι φτωχή σε λίπος, πρωτεϊνες και βιταμίνες Α και C. Αντίθετα η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φρούτων και λαχανικών δρα προστατευτικά. Η παρουσία στο στομάχι ενός μικροβίου, του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, που προκαλεί το έλκος, φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου.

Τέλος αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν καρκίνο στομάχου, μετά από πολλά χρόνια (πάνω από 15), φαίνεται να έχουν και αυτοί που στο παρελθόν έχουν χειρουργηθεί με γαστρεκτομή (αφαίρεση τμήματος του στομάχου) για άλλο λόγο (π.χ. για έλκος), καθώς και όσοι πάσχουν από τη λεγόμενη 'κακοήθη αναιμία'. Τύποι-Στάδια-Μορφές Υπάρχουν δύο τύποι καρκίνου του στομάχου α. Ο εντερικός, που είναι λιγότερο επιθετικός και β.

Ο διάχυτος, που είναι περισσότερο επιθετικός Επίσης ο καρκίνος του στομάχου μπορεί να εμφανιστεί ως πληγή (ελκωτικός), προβολή (προεξοχή) μέσα στην κοιλότητα του στομάχου (ανθοκραμβοειδής), ή να διηθεί (να επεκτείνεται) κατά μήκος του τοιχώματος (διηθητικός). Ανάλογα με το μέγεθος και το βάθος, που προχωρεί ο όγκος, καθώς και με το εάν έχει κάνει μεταστάσεις στους λεμφαδένες ή σε άλλα μακρινά όργανα(συκώτι, πνεύμονες κλπ), τον ταξινομούμε σε τέσσερα στάδια.

Το πρώτο είναι το πιο αρχικό, ενώ το τέταρτο το πιο προχωρημένο. Σε όσο πιο πρώιμο στάδιο γίνει η διάγνωση τόσες περισσότερες είναι οι ελπίδες να θεραπευθεί ο ασθενής. Διάγνωση Τα συμπτώματα δεν είναι τόσο ειδικά, ώστε να είναι χαρακτηριστικά για την ασθένεια αυτή. Στην αρχή μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου συμπτώματα, ενώ στη συνέχεια, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει ανορεξία, ναυτία, πόνο, απώλεια βάρους κλπ.

Γι αυτό πρέπει με τις πρώτες υπόνοιες να γίνεται εξέταση στομάχου με ακτινογραφία και γαστροσκόπηση (ενδοσκόπηση), ώστε η διάγνωση να γίνει το ταχύτερο. Η γαστροσκόπηση έχει το πλεονέκτημα απέναντι στην ακτινογραφία στομαχου, ότι μπορεί να ληφθούν βιοψίες, ώστε να γίνει σίγουρη διάγνωση. Θεραπεία Η εγχείρηση είναι η μόνη αποτελεσματική θεραπεία για τον καρκίνο του στομάχου.

Αν και οι απόψεις των χειρουργών του δυτικού κόσμου (Ευρώπη-Αμερική) είναι κάπως πιο συντηρητικές από εκείνες των Ιαπώνων, που είναι πιο επιθετικοί στις εγχειρήσεις τους, φαίνεται ότι η κατάλληλη εγχείρηση είναι η ολική ή η μερική γαστρεκτομή και ο καλός καθαρισμός των λεμφαδένων, που είναι γύρω από το στομάχι, ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες του ασθενούς να θεραπευθεί. Στην ολική γαστρεκτομή (αφαίρεση όλου του στομάχου) ο παραμένων ανοικτός οισοφάγος (κολόβωμα), ενώνεται με την πρώτη μοίρα της νηστίδας (λεπτό έντερο), ώστε να διευκολύνεται η δίοδος της τροφής (εγχείρηση Roux-en-Y).

Στη μερική γαστρεκτομή, το μικρό σχετικά μέρος του στομάχου που παραμένει (κολόβωμα) προς τον οισοφάγο, αναστομώνεται με το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου (νηστίδα), έτσι ώστε οι τροφές να περνούν από τον οισοφάγο στο μικρό τμήμα του παραμένοντος στομάχου και από εκεί στο λεπτό έντερο. Αυτή η εγχείρηση λέγεται Billroth II. Τέλος σε μερικές περιπτώσεις η εγχείρηση συμπληρώνεται επιβοηθητικά από χημειοθεραπεία