Αποτελεί το 2-4% των όγκων του πεπτικού συστήματος. Συσχετίζεται άμεσα με την ύπαρξη χολολίθων, αφού το 90% των ασθενών έχει χολολιθίαση, αλλά και με την ύπαρξη πολυπόδων της χοληδόχου κύστεως.

Συμπτώματα Μοιάζουν πολύ με τα συμπτώματα και τα σημεία της χολολιθίασης και της οξείας χολοκυστίτιδας.

Οι μισοί ασθενείς παρουσιάζουν ίκτερο και τα 2/3 των συμπτωματικών έχουν ψηλαφητή μάζα.

Διάγνωση Επιβεβαιώνεται με υπερηχογράφημα και αξονική τομογραφία.

Αντιμετώπιση Οι ασθενείς με αδενοκαρκίνωμα, που διαπιστώθηκε τυχαία μετά από χολοκυστεκτομή για χολολιθίαση, είναι και αυτοί που έχουν την καλύτερη πρόγνωση και τη μακρότερη επιβίωση. Σε περιπτώσεις που όγκος είναι σε επαφή με το ήπαρ, πρέπει να γίνεται και δεύτερη ριζική εγχείρηση, που να περιλαμβάνει περιοχική ηπατεκτομή και λεμφανεδικό καθαρισμό.

Οταν υπάρχουν μεταστάσεις, αυτές αφορούν στα 2/3 των περιπτώσεων το ήπαρ και σε ποσοστό 50% τους λεμφαδένες της περιοχής.