Ο καρκίνος του ανδρικού μαστού μπορεί να είναι πολύ σπάνιοος, αλλά είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα υγείας για τους άνδρες. Αντιπροσωπεύει το 1% των καρκίνων που εμφανίζονται σ' αυτούς. Τα συμπτώματα είναι ίδια με εκείνα του καρκίνου του γυναικείου στήθους και συγκεκριμένα η ψηλάφηση μίας διόγκωσης ( μιας μάζας - ενός όγκου) στην περιοχή του μαστού. Τις περισσότερες φορές οι άνδρες παρουσιάζονται καθυστερημένα στο γιατρό, γι΄αυτό η διόγκωση μπορεί τότε να έχει αποκτήσει μεγάλο μέγεθος ή να έχει εξελκωθεί ( διαβρώσει το δέρμα). Η διάγνωση της νόσου γίνεται όπως και στις γυναίκες, δηλ. με την κλινική εξέταση, τον απεικονιστικό έλεγχο και την κυτταρολογική ή ιστολογική εξέταση δείγματος του όγκου που έχει ληφθεί με βελόνα.

Πριν από το χειρουργείο εκτός των κλασικών εξετάσεων που απαιτούνται για την εισαγωγή σε ΜΗΝ, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σ’ έναν πλήρη σταδιοποιητικό έλεγχο ( δηλ. σε ένα πλήρη έλεγχο για το αν η νόσος έχει δώσει ήδη μεταστάσεις σε άλλα όργανα).  Η περιοχή του στήθους πρέπει να είναι ξυρισμένη ( κάτι που γίνεται πριν την επέμβαση από το προσωπικό της ΜΗΝ). Η ενδεικνυόμενη επέμβαση στις περιπτώσεις καρκίνου του ανδρικού μαστού είναι η μαστεκτομή με βιοψία του φρουρού λεμφαδένα ή με αφαίρεση των λεμφαδένων μασχάλης (αν ο φρουρός λεμφαδένας είναι θετικός στην ταχεία βιοψία ή αν οι λεμφαδένες πριν το χειρουργείο έχουν βρεθεί να είναι διογκωμένοι από μεταστάσεις). Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία.

Η έκταση της επέμβασης της μαστεκτομής δεν είναι τόσο ευρεία όπως στις γυναίκες, λόγω διαφοράς μεγέθους του στήθους, αλλά συχνά είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί και τμήμα των θωρακικών μυών, αν είναι διηθημένο από τη νόσο. Η επέμβαση στη μασχάλη γίνεται μέσω της τομής της μαστεκτομής. Τοποθετούνται δύο παροχετεύσεις: μία στο τραύμα της μαστεκτομής και μία στο τραύμα της μασχάλης.

Μετά την πλήρη και χωρίς επιπλοκές ανάνηψη από την αναισθησία και εφόσον δεν υπάρχει ιδιαίτερη αιμορραγία, ο ασθενής μπορεί να εξέλθει της μονάδας. Οι επιπλοκές της επέμβασης είναι η αιμορραγία ( που ελέγχεται από τις παροχετεύσεις και αντιμετωπίζεται συνήθως με πιεστικό επίδεσμο) και η φλεγμονή του τραύματος. Επίσης η τρώση των νεύρων στην περιοχή της μασχάλης, το ένα από τα οποία μπορεί να επηρεάσει τον σύστοιχο ώμο και την κινητικότητα του άνω άκρου ( σε συγκεκριμένες κινήσεις). Τέλος μπορεί να υπάρξει παρατεταμένη εκροή λεμφώδους υγρού, ακόμα και μετά την καθυστερημένη αφαίρεση της παροχέτευσης, γεγονός που οδηγεί σε συλλογή του υγρού στην μασχάλη και πρήξιμο της. Αυτή η επιπλοκή αντιμετωπίζεται με παρακεντήσεις και άδειασμα του υγρού ( σπάνια ο αριθμός των παρακεντήσεων που θα χρειαστούν ξεπερνούν τις 4-5).

Ο ασθενής μπορεί να πλυθεί μετά την 4-5η ημέρα και να κάνει αλλαγές κάθε δύο ημέρες στο τραύμα του. Συστήνεται η κινητοποίηση του ώμου, παρόλο που μπορεί να προκαλεί δυσφορία ή πόνο στον ασθενή, λόγω της επέμβασης στη μασχάλη.  Επειδή κατά κανόνα την επέμβαση θα ακολουθήσουν συμπληρωματικές αγωγές ( χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία), ο χρόνος αποχής από την εργασία δεν μπορεί να προσδιοριστεί Πάντως, στον ασθενή συνιστάται να επανέλθει στη δουλειά του το συντομότερο, ακόμα και όταν βρίσκεται υπό θεραπεία, γιατί αυτό τον βοηθά να διατηρήσει μία καλή ψυχική κατάσταση. Ο γιατρός ειδοποιείται αν υπάρξουν σημάδια φλεγμονής στα τραύματα  ή συλλογής υγρού στη μασχάλη.